الزامات ديني و تاملات عقلانی در سياست‌گذاری خارجی (مطالعه موردی: اقتصاد سياسی جمهوری اسلامی ايران)
دوفصلنامه جستارهای سیاسی معاصر در لیست جدید نشریات علمی پژوهشی
وزارت علوم از شماره اول موفق به کسب درجه علمی - پژوهشی شده است.
نوشته مشترک : دکتر حسین قریب و محمّد حسین ضمیریان در شماره اول جستارهای سیاسی معاصر
سیاستگذاری خارجی به عنوان یک شاخه مهم از سیاستگذاری عمومی باید از عقلانیت مناسب تصمیم گیرندگان در فضای روابط بین الملل برخوردار باشد؛ اهمیت تصمیم گیری در سیاست خارجی و نقش عقلانیت در تصمیم گیری های موجود به رعایت اصل «تناسب» بین اهداف با روشهاي مربوطه بازگشت دارد. «تناسب سازی» به عنوان شرط تحقق عقلانیت، انتظارات از نخبگان سیاسی را به این سمت سوق می دهد که با بررسی توانایی ها و قابلیت های جمهوری اسلامی ایران مناسب ترین گزینه ارتباطی با محیط جهانی را انتخاب کنند. استدلالهای ارائه شده در این مقاله در خصوص گزینه های ارتباطی مشارکت فعالانه و یا تعامل مثبت جهانی یکی از شاخصهای سیاستگذاری خارجی مناسب برای جمهوری اسلامی ایران محسوب می شود. با مروری بر برنامه های اول تا چهارم توسعه ملاحظه می شود که در تمام برنامه ها خصوصا برنامه سوم و چهارم به اصل تعامل جهانی تاکید شده است، بنابراین همبستگی فراوانی بین شاخصهای عقلانیت که در خصوص سیاستگذاری خارجی جمهوری اسلامی ایران ارائه شده با سیاستهای کلان برنامه های توسعه وجود دارد؛ لاکن کاستی های اساسی و شکافهای فراوانی نیز نسبت به اهداف و عملکرد برقرار می باشد که محتاج بازاندیشی های جامع است. رفع کاستی ها و چالش های مزبور منوط به رعایت فرایند «مزیت سازی» می باشد که قابلیت های کشور را در عرصه روابط بین الملل دوچندان نموده و مصالح و منافع ملی را به نحو مناسب تر برآورده خواهد کرد.
واژه های کلیدی: سیاستگذاری خارجی، تصمیم گیری، عقلانیت، مزیت سازی
