در تقسیم بندی نسلی از جوانان زیر سی سال (حتی تا سی و پنج سال) از نسل سوم انقلاب یاد می شود. ضرورت تغییر در امر مدیریت کشور از نگاه نسلی مطلب جدیدی نیست، شاید بارز ترین بیان این تغییر نسل در انتخابات خرداد 76 بر زبان آقای خاتمی جاری شد، به نحوی که در صدر شعارهای اصلی ایشان جوان گرایی قرار گرفت. در کنار این شعار بحث شایسته سالاری نیز مطرح می شد که جوان گرایی به نحوی با بی تفاوتی در دوران ریاست جمهوری ایشان مواجه گردید که این شائبه به یقین بدل گشت که آن همه شعار جوانان برای کسب آرای این قشر بوده و بس. در مورد دوم نیز شعار شایسته سالاری در پیچ و خم بازی های حزبی (Party Politics) به فراموشی سپرده شد.

تغییر نسلی در ساختار درونی انتخابات ریاست جمهوری گذشته عملا تغییر نسل از عرصه نسل اول به نسل دوم انقلاب در مبارزات دور دوم ریاست جمهوری نمود یافت. آقای هاشمی رفسنجانی که از پیش کسوتان انقلاب بودند در دور دوم انتخابات با آقای احمدی نژاد رقابت داشتند که آقای احمدی نژاد از نسل دوم انقلاب و پرورش یافتگان انقلاب بودند. نکته قابل تامل، کمک بی شائبه نسل اول به نسل دوم است. به نحوی که نسل دوم از دستگیری و هدایت نسل اول انقلاب بهره های فراوانی برده است و به موقع توسط نسل اول وارد فضای سیاسی و مدیریتی کشور گردید.
اکنون شاید بهترین پیشنهاد برای نسل اول حضور در مراکز پژوهشی و تحقیقات راهبردی و در اختیار قرار دادن تجربیاتشان به نسل های بعدی است. آقایان کروبی و میر حسین موسوی نیز علی رغم مورد احترام بودن در بسیاری از جنبه های شخصی ، متعلق به نسل اول انقلاب می باشند و حضور دوباره ایشان در عرصه مدیریت کلان کشور، بی تردید بیانگر عدم جابجایی نسلی در اردوگاه جناح های متبوع شان می باشد.
ضرورتی که با وجود شعارهای جوان گرایی چند سال اخیر از سوی این اردوگاه همواره نوعی عقب گرد را در جهت گیری های انتخاباتی، مدیریتی و حتی درون حزبی مشاهده می کنیم که با وجود تشکیلات عریض و طویل سازمان جوانان در احزاب متعدد این اردوگاه اصولا سخنرانان اصلی و فرعی مراسم شاخه جوانان همان افراد نسل اول اند، حتی تصمیم سازان و تصمیم گیرندگان نهایی اجلاس های متعددشان همان نسل اولی هایی هستند که عملا فرصت را از جوانان بازگرفته و رفتاری قیم مآبانه با آنها دارند. 

انتخاب آقای احمدی نژاد در تیر 1383 ، که متولد 1335 و از نسل دوم انقلاب محسوب می شوند نشان داد که این تغییر نسل امری اجتناب ناپذیر در مدیریت کلان کشور می باشد، شایان ذکر است که گرایش شخصی احمدی نژاد ابتدا در شهرداری تهران با تشکیل گروه مشاوران جوان و تسری آن در زمان ریاست جمهوری به حوزه های وزارتی، استانداری ها و فرمانداری ها از اقدامات مثبت در جهت تغییر نسل و ایجاد پویایی و شکوفایی جوانان به صورت عملی بوده است. صرفنظر از این دوره یعنی انتخابات دهم ریاست جمهوری که پیش بینی می شود در صورت انتخاب دوباره آقای احمدی نژاد شاید برای همیشه شاهد پایان حضور نسل اول در عرصه کلان مدیریت کشور باشیم. اگر این روند ادامه داشته باشد، رییس جمهور آینده ایران در انتخابات یازدهم و دوازدهم ریاست جمهوری از متولدین دهه 40 و به تناسب در دوره سیزدهم و چهاردهم از متولدین دهه 50 باشد و ...

... به همین ترتیب حدود 20 سال آینده از هم اکنون متولدین دهه 60 خود را آماده انتخابات ریاست جمهوری نمایند.