اينجا فقط مرکز يک شهر نيست بلکه به رسم سنت جاري در حديثي که تکليف تاريخ را مشخص کرده – کل يوم عاشورا و کل ارض کربلا – اينجا نيز نقطه اي براي تقابل است .نامها و نامگذاري ها نشانه هاي تفکرات ما هستند و وقتي به مرکز شهر بگويي ميدان شهداي ذهاب يک طرف قرار مي گيري و وقتي به دنبال آن باشند که بگويند ميدان شهرداري ، معلوم است کدام طرف را برگزيده اند .
همه مي دانند سالها پيش عده اي براي داشتن شهرها و آبادي دنيا راه نابودي خويشتن ملتي را انتخاب کرده بودند ، آنها گمان مي کردند بايد شهيد زدايي کرد زيرا به شهدا به چشم غباري تاريخي مي نگريستند و برداشتن نام شهدا از کوچه ها و خيابانها و ميدانها و يادها را باعث پيشرفت مي دانستند .
غافل از اينکه شهيد و شهادت موتور محرک يک ملت اسلامي است ؛ محرکي که هرگزاز حرکت باز نمي ماند چنانکه قافله سيد الشهدا (عليه السلام) هرگز در کربلا زمين گير نشد و هم زمان را و هم زمين را در امتداد تاريخ به دنبال خود مي کشد .
حال باز انتخاب با شما است تا با زنده کردن ياد شهداي سر پل ذهاب که اولين شهداي جنگ در گيلان هستند خويشتن را از فراموشي نجات دهيد .  
و بدانيدآنانکه مي رفتند با معرفت به شهادت نوشتند: « هدفمان فقط براي الله و در جهت برقراري و استقرار مطلق حاکميت الله بر جهان بوده ودر راه تحقق هر چه سريعتر آن خون ناچيز خود را نثار مي نماييم .»
محمد حسين ضميريان